Thursday, November 6, 2014

Very Bold Grandma !!! Kothaiammal !!!

வயது:75 க்கும் மேல்.. . (அவருக்கே சரியாக நினைவில்லை..)
ஊர்: பாண்டிச்சேரி..தெரு ஓரத்தில்..
பிள்ளைகள்: தறுதலைகள்..
தொழில்: சுமார் 10 க்கும் மேற்பட்ட வீடுகளுக்கு கோலம் போடுவது..
சம்பளம்: ஒரு நாளைக்கு ,ஒரு கோலத்துக்கு ரூ.5 தோரயமாக மாதம் ரூ.1500..
ஒரு வீட்டில் மாதம் 500 கொடுத்து மூன்று வேளை உணவு..(அவர்கள் உணவுக்கு பணம் வாங்க மறுத்தாலும்,இவர் விடுவதில்லை..வலுக்கட்டாயமாக கொடுத்துவிடுகிறார். )
எதேட்சையாகத்தான் சந்தித்தேன்..இதுவரை 10,000 ரூபாய்க்கு மேல் சேர்த்து ஒரு வீட்டில் கொடுத்து வைத்திருக்கிறார் ,தன்னுடைய ஈமக்கடனுக்காக.. அனாதைப் பிணமாக சாக விருப்பமில்லையாம்..
எனது நண்பரும் நானும் கொடுப்பதாக முன்வந்த சில உதவிகளையும் கண்டிப்பாக மறுத்துவிட்டார்..மேலும் போட்டோவுக்கும் முகம் காட்ட மறுத்து விட்டார்.
ஒவ்வொரு ஊரும் இவரைப் போன்று நிறைய கோதைகளால் நிரம்பியிருக்கின்றன, சுய மரியாதைக்கும் ,தன்னம்பிக்கைக்கும் உதாரணமாய்..
ஆனால் நம் கண்கள் தவறவிட்டிருக்கலாம்..காதுகள் கேட்க்க அலுப்பு பட்டிருக்கலாம்..நம் நேரமின்மையால் கூட இருக்கலாம்.
"தன்மானச்சிங்கம் கோதையம்மாள்"

Friday, September 26, 2014

கற்றலினால் ஆன பயன் தான் என்ன ? ஒரு புலியை நேருக்கு நேராய் சந்திக்கும்பொழுது எப்படி தப்பிப்பது என்று ஒரு கல்வியும் நமக்குக் கற்றுக் கொடுக்கவில்லையே !


   சில நாட்கள் ஏன்தான் உதிக்கிறதோ என்று தோன்றும்.அந்த லிஸ்ட்டில் தான் கடந்த 23ம் தேதியும் சேர்ந்திருக்கிறது.
..
எல்லாரையும் பதை பதைக்க வைத்திருக்கிறது டில்லி உயிரியல் பூங்கா.அந்த 15 நிமிட வீடியோ காட்சி நம் கண் முன்னேயே நிழலாடுகிறது.
..
மெக்சூத் என்ற அந்த வாலிபர், 10 நிமிடமாக, விஜய் என்று பெயரிடப்பட்ட வெள்ளைப் புலியைக் கையெடுத்துக் கும்பிட்டுக்கொண்டிருந்த காட்சி பார்க்கிற எல்லோரையும் கண்ணீர் வர வைத்துவிடும்.
..
அந்த வாலிபன் 12ம் வகுப்பு படிக்கும் மாணவன் என்று முதலில் சொல்லப்பட்டது.
..
இன்று, அந்த வாலிபர் மனநிலை பாதிக்கப்பட்டவர் என்றும், இரண்டு முறை அந்த வாலிபர் புலி இருக்கும் இடத்தில் குதிக்க முயற்சித்ததாகவும், ஆனால் பூங்கா பாதுகாவலர்களால் தடுக்கப்பட்டார் என்றும், அதன் பின்னர் பாதுகாவலர்களின் கண்களை மறைத்து, அந்த வாலிபர் உள்ளே குதித்து விட்டார் என்றும் கூறப்படுகிறது.
..
இதில் பல்வேறு கேள்விகள் எழும்புகிறது.
..
1.மன நிலை பாதிக்கப்பட்டவர் என்றால் அவரோடு அவரது நண்பர்கள் எப்படி வந்தார்கள்?

2.மன நிலை பாதிக்கப்பட்டவர் பள்ளி சீருடை அணிந்திருந்தது ஏன்?
3.இரண்டு முறை கீழே குதிக்க இருந்த அந்த வாலிபனைத் தடுத்த பாதுகாவலர்கள், ஏன் அந்த வாலிபரை அங்கிருந்து அப்புறப்படுத்தவோ அல்லது காவல்துறையிடமோ ஒப்படைக்க முன் வர வில்லை?
4.உடன் வந்த நண்பர்களும் ஏன் அவரை அங்கிருந்து அகற்றுவதற்கு முயற்சிக்கவில்லை?
..
கேள்விகள்..கேள்விகள்..எங்கெங்கும் விடையில்லாக் கேள்விகள்.
..
சரி..இந்தக் கேள்விகளால் தான் என்ன பயன்? இந்தக் கேள்விகளுக்கு விடையளித்துவிட்டால் மட்டும் அந்த வாலிபன் மீண்டு வரப் போகிறாரா?
..
இல்லை..இல்லவேயில்லை.
..
ஆனால் இந்த நிகழ்ச்சியைப் பார்த்த பிறகு, இரவு தூக்கம் இல்லாமல் தவிக்கும் அந்த அர்த்த ராத்திரியில் ஒரே ஒரு கேள்விதான் என் மனதில் நின்றது.
..
அது –
..
கற்றலினால் ஆன பயன் என்ன?
..
எதை எதையெல்லாமோ படிக்கிறோம்..பட்டங்கள் வாங்குகிறோம்..கல்வியாளர் என்று அழைக்கப்படுகிறோம்..அறிவாளிகள் என்று போற்றப்படுகிறோம்..விஞ்ஞானிகள் என்று மதிக்கப்படுகிறோம்..டாக்டர்கள் என்று கெளரவிக்கப்படுகிறோம்.
எல்லாம் சரிதான்.
..
ஆனால்..கற்றலினால் ஆன பயன் தான் என்ன?
ஒரு புலியை நேருக்கு நேராய் சந்திக்கும்பொழுது எப்படி தப்பிப்பது என்று ஒரு கல்வியும் நமக்குக் கற்றுக் கொடுக்கவில்லையே..
..

ஒரு உயிர் ஒரு புலியிடம் மாட்டிக் கொண்டு 10 நிமிடங்களாக கையெடுத்துக் கும்பிட்டுக்கொண்டேயிருக்கும் பொழுது அந்த உயிரை எப்படிக் காப்பாற்றுவது என்பதை பார்வயாளர்கள் யாருக்கும் நம் கல்வி கற்றுக்கொடுக்கவேயில்லையே..
..
அலெக்ஸாண்டரின் குதிரையின் பெயர் என்ன? தெரிந்து வைத்திருக்கிறோம்.
..
ஆப்பிரிக்காவில் தங்கம் எந்த இடத்தில் கிடைக்கிறது? தெரிந்து வைத்திருக்கிறோம்.
..
கெளதம புத்தரின் இயற்பெயர் என்ன? தெரிந்து வைத்திருக்கிறோம்.
..
“கொங்குதேர் வாழ்க்கை அஞ்சிறைத் தும்பி
காமம் செப்பாது கண்டது மொழிமோ
பயிலியது கெழீஇய நட்பின் மயிலியற்
செறி எயிற்று அரிவை கூந்தலின்
நறியவும் உளவோ நீ அறியும் பூவே.”
..
என்ற பாடலை காரணமேயில்லாமல், வக்கனையாய் மனப்பாடமாய் அறிந்து வைத்திருக்கிறோம்.
..
ஆனால் ஆபத்து நேரத்தில் எப்படி செயல்படுவது என்பதை அறிந்து வைத்திருக்கிறோமா?
..
அந்த வாலிபன், அந்த இடத்தில் அமைதியாய் எழும்பி நின்றிருந்தால் அந்தப் புலி ஒருவேளை தன் உயரத்தை விட வளர்த்தியாய் இருக்கிறானே..இவனை எப்படி எதிர் கொள்வது என்று அமைதியாகத் திரும்பிப் போயிருந்திருக்கும்.
ஏனென்றால் அது பசியினால் அவனைத் தாக்கவில்லை. அப்படித் தாக்கியிருந்தால் அவன் சரீரத்தை அங்கு விட்டு விட்டுப் போயிருக்காது. அதுமாத்திரமல்ல..10 நிமிடங்கள் அவனை அப்படியே பார்த்துக்கொண்டேயிருக்கிறது. தாக்க முனையவேயில்லை.
..
ஆனால் பார்வையாளர்கள் மேலிருந்து கல்லெறிந்த உடன்..அது சினம் கொள்கிறது. மேலே பார்த்து உறுமுகிறது. பார்வையாளர்கள் விடவில்லை. தொடர்ந்து கல்லெறிகிறார்கள். கூச்சலிடுகிறார்கள்.
..
அதன்பிறகுதான் அந்தப் புலி, அந்த வாலிபனைத் தாக்க முயற்சிக்கிறது. அதுவும் இறையைத் தூக்கிக் கொண்டு தன்னிடத்திற்கு தூக்கிக் கொண்டு சென்று விட வேண்டும் என முடிவு செய்து அவனுடைய கழுத்தைக் கவ்விப் பிடிக்கிறது.
இவையெல்லாமே தவிர்க்கப்பட்டிருக்கலாம்.
..
காரணம்..அறிவின்மை.. என்ன செய்வது என்கிற அறிவின்மை.
மிருகங்கள் சப்தத்திற்கு மிரளும். ஆனால் நெருப்பிற்கு பயப்படும்.

..


கூடியிருந்த அத்தனை பார்வையாளர்களில் யாராவது ஒருவர், தன் சட்டையைக் கழற்றி, அதில் நெருப்பு வைத்து, அதை அந்த வாலிபனிடத்தில் எறிந்திருந்தால் புலி மிரண்டு ஓடியிருந்திருக்கும்.
..
இந்த அறிவைக் கூட கற்றுக் கொடுக்காமல் (a+b)2 =a2 + 2ab + b2 என்று கற்றுக் கொண்ட வெற்றுத் தேற்றத்தினால் எனக்கு என்ன பயன்?
..
ஒரு விலங்கு தன்னைத் தாக்க வரும் பொழுது, வேறு எந்த உதவியுமே தனக்கு அந்த இடத்தில் கிடைக்கவில்லை.. தப்பித்து ஓடவும் முடியவில்லை..மிருகமோ தன்னிலும் பலத்த உருவம்.. அது முதலையாக இருக்கலாம்..சிங்கமாக இருக்கலாம்.. அல்லது.. யானையாக இருக்கலாம். அதை எப்படி எதிர்கொள்வது என்ற அறிவைக் கற்றுக் கொடுக்காத கல்வியினால் எனக்கென்ன பயன்?
..
அந்த விலங்குகளின் கண்களை நம் கை முஷ்டியினால் பலங்கொண்ட மட்டும் ஓங்கித் தாக்கினால் அவை நிலை குலைந்து ஓடி விடும். நாமும் தப்பிப்பதற்கு ஒரு வாய்ப்பு கிடைக்கும். அல்லது சிறு மண் துகள்களை அள்ளி அதன் கண்களில் தூவினால் போதும் அவை அந்த இடத்திலிருந்து தப்பித்துச் செல்லத்தான் முயற்சிக்கும்.
..
இந்த அறிவைக்கூடக் கற்றுக்கொடுக்காமல்.. பட்டங்கள் என்ன.. சட்டங்கள் என்ன.. பல்கலைக் கழகங்கள் என்ன?
..
தென்னாப்பிரிக்காவிலும், ஆஸ்திரேலியாவிலும் என்ன தோண்டியெடுக்கிறார்கள் என்பதை கற்றுக்கொடுப்பதை விட.. வாழ்க்கைக் கல்வியை முதலில் கற்றுக் கொடுங்கள்.
..
மற்றவர்களை மதிப்பது எப்படி.. மற்றவா்களின் உணர்வுகளைப் புரிந்து கொள்வது எப்படி? சாலை விதிகள் என்ன? ஏன் சாலை விதிகளைப் பின்பற்ற வேண்டும்? அடிப்படைச் சட்டங்கள் என்ன? நமக்கான உரிமைகள் என்ன? காவல் நிலையங்களை எப்படி அணுகுவது?
..
விபத்து ஏற்பட்டால் அதை எப்படி எதிர் கொள்வது? விஷக்கடிகளில் எப்படித் தப்பிப்பது? மாரடைப்பு வந்தால் என்ன செய்வது? நோய்களை எவ்வாறு கண்டறிவது? எந்த மருந்துக்கள் எல்லாம் தடை செய்யப்பட்டவை..பின் விளைவுகள் உள்ளவை?
..
மனைவியிடம் எப்படி நடந்து கொள்வது? கணவனிடம் எப்படி நடந்து கொள்வது? மற்றவர்களை நேசிப்பது எப்படி? நேர்மையாய் இருப்பது எப்படி?
..
இவை எதையுமே கற்றுக் கொடுக்காத கல்வியினால் ஆன பயன் தான் என்ன?
..
இது எதையுமே தெரிந்து கொள்ளாமல்..இனித் தெரிந்து கொள்வதற்கும் வாய்ப்பில்லாமல் துடி துடித்து மரித்துப் போன இந்திய இளைஞனே.. ஒரு ஆசிரியனாய் நான் வெட்கப்படுகிறேன்
..
ஒரு வெண் புலி, உன் வாழ்க்கையை இருளாக்கிவிட்டது.
..
மெக்சூத்தே.. இளம் வாலிபனே-
..
என்னை.. எங்களை மன்னித்து விடு..!


-makkal news

Thursday, June 19, 2014

தமிழ் பேசினால் 120ஆண்டுகள் உயிர் வாழலாம்..

தமிழ் பேசினால் 120ஆண்டுகள் உயிர் வாழலாம்-
உயிராகி மெய்யாகி ஆயுதமான தமிழ் மொழியில் ஒரு நிமிடத்திற்கு 15 மூச்சு, ஒரு நாழிகையில் 24 நிமிடங்கள், நாழிகைக்கு 360(15*24) மூச்சு எனச் சித்தர்களால் வகுக்கப்பட்டுள்ளது.
(இதை வைத்தே வட்டத்துக்கு 360 பாகைகள் வைக்கப்பட்டது)
ஒரு மணி நேரத்துக்கு 900 மூச்சு, ஒரு நாளைக்கு 21,600 மூச்சு வீதம் ஓடுகிறது. இதற்கும் தமிழுக்கும் என்ன சம்மந்தம் என்று கேட்கின்றீர்களா? சம்பந்தம் இருக்கிறது.
இந்த 21,600 மூச்சுக்களைக் குறிக்கவே தமிழில் 216(உயிர்மெய்) சார்பெழுத்துகள் உருவாக்கப்பட்டன. மூச்சை இப்படி 21,600 வீதம் செலவு செய்தால் ஒரு மனிதன் 120 ஆண்டுகள் வரை உயிருடன் இருக்கலாம். மூச்சின் விகிதம் கூடினால் ஆயுள் குறையும். மூச்சாற்றலை அதிகம் விரயம் செய்யாமல் பேசும் ஒரே மொழி உலகத்திலேயே தமிழ் மொழி மட்டுமே!
1நிமிடத்திற்கு 15 மூச்சும், 1 மணி நேரத்திற்கு 900 மூச்சும்; 1 நாளிற்கு 21,600 மூச்சும் ஓடுகின்றது. உயிர்மெய்யெழுத்துக்கள் 216 என்பது இந்த 21,600 மூச்சுக்களையே குறிக்கும் ஒரு மனிதன் தன் வாழ்நாளில் தினமும் 21,600 மூச்சுக்கு மிகாமல் உபயோகம் செய்தால் அவனுடைய ஆயுள் 120 ஆண்டுகளாகும். ஆனால் உட்கார்ந்திருக்கும் போது 12மூச்சும், நடக்கும் போது 18 மூச்சும், ஒடும்போது 25 மூச்சும், தூங்கும் போது 32 மூச்சும,; உடலுறவின் போதும், கோபம் முதலான உணர்ச்சிகளில் சிக்கும் போது 64 மூச்சும் 1 நிமிடத்தில் ஓடுகின்றன. இந்த மூச்சினுடைய அளவு எவ்வளவு மிகுதியாகிறதோ அதற்கு தகுந்தாற்போல் ஆயுள் குறைகிறது.

Wednesday, June 18, 2014

Sunday, June 8, 2014

அன்றே சொன்னார்...


"நான் இந்தியா முழுவதும் பயனம் செய்தேன்.அங்கு ஒரு பிச்சைக்காரனையோ ,திருடனையோ பார்க்க முடியவில்லை.
செல்வ வளம் அங்கு கொட்டிக் கிடைக்கிறது.உயர்ந்த நீதி நெறிகள்,ஒழுக்கம் நிறைந்த மக்கள் காணப்படுகின்றனர்.
நாம் அந்த நாட்டை ஒருபோதும் வெற்றி கொள்ள முடியாது என நினைக்கின்றேன். அவர்கள் ஆன்மீகம்,பண்பாடு என்ற பாரம்பரியம் உள்ளவர்கள்.
அந்த நாட்டின் இந்த முதுகெலும்பை உடைக்காமல் நம்மால் ஒன்றும் செய்ய முடியாது. எனவே அவர்களது பழைய புராதனக் கல்வி முறையையும்,பண்பாட்டையும் அடியோடு அகற்ற வேண்டுமென்று நான் முன் மொழிகிறேன்.
அந்நிய மொழி என்று கருதாமல் நம்முடைய ஆங்கிலமே அவர்களது மொழியைவிட சிறந்தது என்று இந்தியர்கள் கருதத் தொடங்கிவிட்டால் அவர்கள் தங்கள் சுயமரியாதையை கொஞ்சம்,கொஞ்சமா க இழந்துவிடுவார்கள்.
அதன்பிறகு தங்கள் நாட்டையும்,சுய பண்பாட்டையும் மறந்து விடுவார்கள். பிறகு நாம் விரும்புகிறபடி நடப்பார்கள்.
உண்மையிலேயே அந்த நாடு நமது ஆதிக்கத்தின் கீழ் வந்துவிடும்.".. 2-2-1835 -ல் பிரிட்டீஷ் பார்லிமெண்டில் லார்டு மெக்காலே பேசியது இதுதான்.
இந்த 178 ஆண்டுகளில், இந்த ஆங்கிலம் என்ற கல்வி முறை மூலம், நாம் நமது தாய் மொழியையும், பண்பாட்டையும் உருக்குலைத்து விட்டோம்..

Sunday, April 20, 2014

தஞ்சை பெருவுடையார் ஆலயம் !!!

தஞ்சாவூர், தமிழர்களின் ஓர் தொன்மையான நகரம். பன்னெடும் காலாமாய் புகழோடு பயணிக்கும் ஓர் ஒப்பற்ற நகரம். பிற்காலசோழன் விஜாயாலயனால் தலைநகராக நிர்மாணிக்கப்பட்ட நகரம், தமிழனின் பெருமையை உலகறிய செய்த ராஜராஜ சோழன் ஆட்சி செய்ய அருள்பெற்ற நகரம். மாறவர்மன் சுந்தரபாண்டியனால் அழிவுற்று, பாண்டியன் ஸ்ரீ வல்லபனால் உயிர்பெற்று, செவ்வப்ப நாயக்கரால் மீண்டும் உயர்வுற்ற நகரம், என்ற எண்ணிலடங்க பெருமைகளை தாங்கி இன்றும் உற்சாகமாக இயங்கி கொண்டு இருக்கும் ஓர் புராதனமான நகரம்.
தஞ்சை பெரியகோவில்  P.C Mohammed Javeed
தஞ்சை பெரியகோவில்
P.C Mohammed Javeed
எண்ணிலடங்க பெருமை தஞ்சைக்கு இருந்தாலும், தஞ்சையின் பெருமைக்கு மாமகுடமாய் விளங்குவது தரணியாண்ட சோழ மாமன்னன் ராஜராஜ சோழன் தஞ்சையை தலைமையிடமாக கொண்டு ஆட்சிசெய்த புண்ணியபூமி என்பதாலே. உலகமே வியக்கும் வண்ணம் ஆட்சி செய்தான் ராஜராஜன், அந்த வியப்பு இன்றும் ஓய்ந்தபாடில்லை. இன்றும் ராஜராஜனை உலகம் வியக்க செய்வது எது ??? ஒப்பற்ற அந்த மன்னன் எழுப்பிய பெரியக் கோவிலன்றி வேறெதுவாக இருக்கமுடியும் . 1000 ஆண்டுகளுக்கு முன் எந்த தொழிநுட்ப வசதியுமில்லாத காலத்தில் 216 அடியில் ஒரு விமானம் அமைத்து, அழகிய சிற்பங்களுடன், மலைகளே இல்லாத பகுதியில் கருங்கல் பாறைகளால் ஒரு கற்றளி   7 ஆண்டுகளில் எப்படி சாத்தியமாயிற்று ?? என்று உலகமே எண்ணி  வியந்துகொண்டு இருக்கும் இந்த தஞ்சை பெரியகோவில் ஒரு வான் கயிலாய பர்வதம் என்றால் நம்ப முடிகிறதா ????

கம்பீரமாக குதிரையில் மாமன்னன் ராஜராஜ சோழன்  இடம் தஞ்சை ராஜராஜ சோழன் மணிமண்டபம்
கம்பீரமாக குதிரையில் மாமன்னன் ராஜராஜ சோழன்
இடம் தஞ்சை ராஜராஜ சோழன் மணிமண்டபம்
அது என்ன வான் கைலாயம் அது அப்படி என்ன சிறப்பு என்று உங்கள் மனதில் எழும் கேள்விகள் எனக்கு கேட்காமல் இல்லை,அப்படி என்றால் என்ன என்று முதலில்  பாப்போம் பிறகு அதற்கும் பெரிய கோவிலுக்குமான தொடர்பை காண்போம்.
வான் கயிலாயம் என்றால்  என்ன ???
சைவ மதத்தில் இரு இடங்கள் மிக முக்கியமானது என்று ஒரு நம்பிக்கை உள்ளது அது வான்கயிலாயம் மற்றும் பூகயிலாயம். இந்த வான் கயிலாயம் என்பது பிரபஞ்சப் பெருவெளியில் மனிதனுடைய ஊனக் கண்களால் காணமுடியாத இடத்தில திகழும் பொன்னாலாகிய மலை என்பதாகும். அம் மலையை மகாமேரு என்று குறிப்பிடுவர். அங்கு ஈசன் உமாதேவி, திருக்குமாரர்கள் ,பிறதெய்வங்களோடும், வானவர்கலோடும், பூத பிசாச கணங்களோடும், முனி சிரஷ்டர்கலோடும் திகழ்ந்து அண்ட சராசரங்களை காத்து அருள்கின்றார் என்பதே சைவ சமய கோட்பாடாகும். இந்த வான் கயிலாயத்தை மனிதர்கள் அடைய முடியா காரணத்தால் தான் நாம் இமய மலைத்தொடரில் உள்ள கயிலாச  மலையை வான் கயிலாயமாக பாவித்து வணங்குகின்றோம். வான் கயிலாயம் பொன் மலையென்றால் பூகயிலை வெள்ளி மலை என்று போற்றபடுகிறது.
மகாமேருவிடங்கர் கல்வெட்டில் கூறியபடி வரையப்பட்ட ஓவியம்  Courtesy : Thanjavur book by Kudavayil Balasubramaniyam
மகாமேருவிடங்கர் கல்வெட்டில் கூறியபடி வரையப்பட்ட ஓவியம் Courtesy : Thanjavur book by Kudavayil Balasubramaniyam
சைவ மதத்தில் அதிகம் பற்று உள்ள ராஜராஜ சோழன் அந்த வான்கயிலாயம்,பூகயிலாயம் பற்றி நன்கு அறிந்து அதனால் ஈர்க்கப்பட்ட நமது மன்னன் ராஜராஜன் அந்த பிரமாண்டத்தை அந்த பரமானந்தத்தை இங்கு கொண்டு வர முயற்சித்த இமாலய சிந்தனையே இந்த ஏழுபனை உயர கற்றளி. ராஜ ராஜன் இந்த கோவிலை பற்றி மாகமேரு(வான் கயிலாயம்) என்றும் தட்சிணமேரு(தென் திசை மலை) என்று பெரியகோவிலில் குறுபிட்டு இருக்கும் கல்வெட்டுகளே சாட்சியாகும்
தட்சிணமேரு
தட்சிணமேரு
வான் கயிலாய  பர்வதம் !!
இது பற்றி தொல்லியல் நிபுணர் குடவாயில் பாலசுப்ரமணியன் அவர்கள் தன்னுடைய தஞ்சாவூர் நூலில் உலகில் உள்ள சிவாலயங்களுக்கெல்லாம் மகுடமாக விளங்கும் தஞ்சை பெரியகோவில் ஒரு வான் கயிலாய பர்வதமகவே விளங்குகிறது. வான் கயிலாயசத்தை பற்றி விவரிக்கும் தொன்மையான நூல்கள் தங்கத்தாலான அம்மலைக்கு பல சிகரங்களும், பல ஆவரணங்களும்(சுற்று அமைப்புகளும்), நடுவில் உள்ள மாகமேரு சிகரம் நான்கு புறங்களிலும் இமவான்,மால்யவான்,ச்வேதன்,கந்தமாதனம் என்று நான்கு சிகரங்களை கொண்டு விளங்குவாதாக கயிலாயத்தை பற்றி விளக்கும் நூல்கள் கூறுவதாகவும் ,மாகமேரு பருவத்தை சுற்றி ஐந்தடுக்கு குற்றுக்கலான பஞ்ச ஆவரணங்கள் உள்ளதாகவும், அவற்றில் பல்வேறு தெய்வங்கள் நின்று அவற்றை காப்பதாகவும் அந்த நூல்கள் கூறுவதாக குருப்பிடுகின்றார்.
ஸ்ரீ விமானம்
ஸ்ரீ விமானம்
மகாமேரு
மேலும் அவர் கூறுகையில் மேற்கூறிய அமைப்பில் தான் பெரியக்கோவில் திகழ்வதாகவும், 216 அடி உயரமுடைய ஸ்ரீ விமானம் மகாமேரு பர்வதமாக வடிவமைகபெற்றது என்றும் , அதன் கிழக்கு திசை சிகரத்தில் சிவபெருமான் உமாதேவி, திருக்குமாரர்கள், பிறதெய்வங்கள்  ஆகியோரின் சிற்பங்கள் இடம்பெற்று  உள்ளன என்று கூறுகிறார். உயர்ந்த இந்த மலையின் நான்கு திசைகளிலும் பீடத்திலிருந்து முன்னோக்கிய பிதுக்கம் பெற்ற கட்டட  அமைப்பு காணப்பெறுகிறது.  இவை முறையே இமவான், மால்யவான், ச்வேதன், கந்தமாதனம் என்னும் நான்கு சிகரங்களாகும். இங்கு நான்கு புறங்களிலும் கருவறைக்குள் செல்லும் வாயில்கள்  அமைந்து உள்ளன. இவ்வாயில்கள் சர்வதோபத்ரம் என அழைக்கப்பெறும்.
வான் கயிலாய காட்சி
வான் கயிலாய காட்சி
வான் கயிலாய மலையாக விளங்கும் ஸ்ரீ விமானத்தை சுற்றி திருசுற்று மாளிகையும் அதனுடன் இணைந்து எட்டு திசைக்குரிய தெய்வங்களின் கோவில்களும் காணபெருகின்றன. இந்திரன், அக்னி, இயமன், நிருதி, வருணன், வாயு, சோமன், ஈசானன் என்னும் இந்த எட்டு திசை தெய்வங்களின் கோவில்களும் திருச்சுற்றாக அமைபெற்று உள்ளன, இதனை லோகபாலர் ஆவரணம் என்பர்.  இதனை அடுத்து பிரகாரத்தில் நந்தி, மகாகாளன், விருஷபம், தேவி, பிருங்கி, கணபதி, ஆறுமுகன், சண்டிகேஸ்வரர் ஆகிய எண்மர் இடம் பெற்று உள்ளனர். இச்சுற்று கணாவரணம் என அழைக்கபெறும்
sri vim
ஸ்ரீ விமானத்தின் மூன்று ஆவணரங்கள் (சுற்றுக்கள்)
ஸ்ரீ விமானத்தில் முன்று ஆவரணங்கள் அமைத்துள்ளன.முதல் ஆவரணத்தில் சிவபெருமானின் ஐந்து வடிவங்களான தத்புருஷம், அகோரம், சத்யோ ஜாதகம், வாமதேவம், ஈசானம் என்றும் ஐந்து வடிவங்களும் இடம் பெற்று உள்ளன.இரண்டாம் ஆவணரத்தில் வித்யேச்வரர், மூர்த்திச்வரர், ராஜராஜேஸ்வரர் ருத்திரர் என்று முப்பதியாறுக்கும் மேற்பட்ட  வில் அம்பு ஏந்திய தெய்வ வடிவங்கள் மேல் நிலையில் காத்து நிற்பதுபோல் அமைகபெற்று உள்ளது. அடுத்து உள்ள ஆவணமாக விளங்குவது தசாயுத புருஷர்கள் காத்து நிற்கும் சுற்றாகும்.
ஸ்ரீ விமானம் மற்றும் அர்த்த மண்டபபகுதிகளில் ஐந்து வாயில்கள் உள்ளன.இவற்றை பத்து தெய்வங்கள் காத்துநிற்கின்றன.இவை முறையே சிவபெருமானின் பத்து ஆயுதங்களான வஜ்ரம்,சக்தி ,தண்டம்,கொடி,சூலம்,அங்குசம்,கதை,பாசம்,கத்தி,சக்ரம், என்பவைகளின் தசாயுத புருசர்கள் ஆவர்.இந்த அமைப்பு முழுக்க முழுக்க வான் கயிலாயத்தின் அமைப்பு முறையாகும்.அவ்வமைப்பு மாறாமல் அமைக்கபெற்ற ஒரு கோவில் தஞ்சை பெரிய கோவில் தான் என்று குடவியில் பாலசுப்ரமணியன் கூறுகிறார்.
ராஜராஜனால் மண்ணுலகில் அமைகபெற்று விண்ணுலகை எட்டி பிடிக்கும்  வான் கயிலாயம் தஞ்சை பெரியகோவில் விமானம்
ராஜராஜனால் மண்ணுலகில் அமைகபெற்று விண்ணுலகை எட்டி பிடிக்கும் வான் கயிலாயம் தஞ்சை பெரியகோவில் விமானம்
என்னவென்று சொல்வது நம் மன்னனை பற்றி எவ்வளவு நுணுக்கமான வேலைபாடு, என்ன அருமையான கட்டிடகலை. கதைகளில் மட்டுமே படித்து கற்பனையிலும் கானயியலாத ஒரு விடயத்தை கண் முன்னே கொண்டு வருவதற்கு எவ்வளவு அசாத்திய திறமை வேண்டும். நமது மன்னன் கதைகளில் கூறப்பட்ட பொன்னால் சூழப்பட்ட ஒரு மலைகளியின் நடுவே சிவபெருமாள் அருள்பாலிக்கும் வான் கயிலாயத்தை பற்றி படித்து அதில் மெய்மறந்து அதை மெய்யாக்க விழைந்த முயற்சிதான் தஞ்சையில் ஆயிரம் ஆண்டுகள் கடந்து நிற்கும் இந்த உயரிய கலைக்கோவில்.பொன்னால் சூழப்பட்ட வான் கயிலாத்தை அமைக்க முயற்சித்த மாமன்னன் அதை வெறும் கற்றளியாக விட்டுவிடுவானா ???அகாவே ஸ்ரீவிமானம் முழுமையும் பொன்னால் வேய உத்தரவிட்டான் ராஜராஜன் சோழன்.  இந்த விமானத்தை பொன் வேய உத்தரவிட்ட  கல்வெட்டு இன்றும் தஞ்சை கோவிலில் உள்ளது. ஆனால் பிற்கால படையெடுப்பில் அந்த பொன் வேயப்பட்ட கூரை களவாடப்பட்டு உள்ளது. யார் படையெடுப்பில் களவாடப்பட்டது என்பதின்  விவரம் சரியாக கிடைக்கவில்லை

ஸ்ரீ விமானம் பொன் வேய்ந்தது பற்றி சொல்லும் கல்வெட்டின் பிரதி
ஸ்ரீ விமானம் பொன் வேய்ந்தது பற்றி சொல்லும் கல்வெட்டின் பிரதி
அண்டவெளியில் நம் ஊனக்கண்ணால் பார்க்க இயலாத அந்த வான் கயிலாய காட்சி நம் தஞ்சையிலே நாம் காணலாம். அகாவே தஞ்சை கோவிலை ஒரு முறை சுற்றிவந்தால் இமயமலையில் உள்ள  பூகயிலாயத்தையும்  , அண்டவெளியில் உள்ள வான் கயிலாயத்தையும்   சுற்றிவந்தற்கு சமம். தஞ்சை பெருவுடையார்  ஆலயம் இன்னும் பன்னெடுங்காலம் நீடூடி நிலைத்து நின்று ராஜராஜனின் புகழை இன்னும் பல தலைமுறைக்கு  பறைசாற்றட்டும். வாழ்க பெரியகோவில் !! வளர்க ராஜராஜனின் புகழ் !!!
                                                                            சோழம்  !!! சோழம் !!!  சோழம் !!!!
குறிப்புக்கள்
குடவாயில் பாலசுப்ரமணியன் எழுதிய தஞ்சாவூர் நூல்

என்றென்றும் ராஜராஜ சோழன்  நினைவுகளுடன்
சோழம் !! சோழம் !!! சோழம் !!!



Monday, April 7, 2014

தஞ்சை அன்பு பாலகம் !!!!


தஞ்சையின் உணவு கலாச்சாரத்தில் மற்றுமொரு முக்கியமான இடம் என்றால் அது அன்பு பாலகம் என்று சொன்னால் அது மிகையல்ல.காலை முதல் மாலை 6 மணி வரை லஸ்ஸியும்,மாலை 6 மணிக்கு மேல் பனங் கல்கண்டு பாலும் இவர்களின் ஸ்பெஷல்.
பல ஊர்களிலும்,தஞ்சையில் பல இடங்களிலும் லஸ்ஸி கிடைத்தாலும் அன்பு பாலகதின் சுவையே தனி தான், இங்கே லஸ்ஸி குடிப்பது அலாதியான ஒரு அனுபவமாக இருப்பதால் தான் காலை முதலே இங்கு கூட்டம் அல்லும்.பல்லாயிரக்கனக்கான மக்கள் இங்கு தினமும் பால் அருந்துகின்றனர்.
மற்ற இடங்களை காட்டிலும் கூடுதல் சுவை இங்கு மட்டும் எப்படி? என்ற கேள்விக்கு, நல்ல தயிர் தான் சுவையான லஸ்ஸிக்கு அடிப்படை என்றும், சுத்தமான கறவை பாலை வாங்கி அதை அரைப்பததில் காய்ச்சி,உறைய வைபதாகவும்,பாலாடைக்கும் ஒரு பக்குவம் உண்டு , இது தான் இந்த ருசிக்கும்,எங்களின் இந்த புகழுக்கும் காரணம் என்று சில ஆண்டுகளுக்கு முன் அனந்த விகடனில் உரிமையாளர் ஜகாங்கீர் கூறி இருந்தார்
உண்மையாக அன்பு பாலகதின் லஸ்ஸியின் சுவையே அலாதிதான், அதுவும் மாலை நேரத்தில் கிடைக்கும் கல்கண்டு பால் நல்ல சுவை தரும் பானம் மட்டும் அல்ல உடல் ஆரோக்கியத்திற்கும் நல்லது ....


Tuesday, March 25, 2014

ராஜராஜன் மக்களை விட்டுக்கொடுக்கவில்லை, மக்கள் ராஜராஜனை விட்டுகொடுகவில்லை !!!

ராஜராஜன் மக்களை விட்டுக்கொடுக்கவில்லை, மக்கள் ராஜராஜனை விட்டுகொடுகவில்லை !!!
வீட்டு விசேஷத்திற்காக கடந்த வாரம் ஊருக்கு சென்றிருந்தேன், விழா முடிந்ததும், வீட்டில் வெறுமனே உட்கார்ந்து டி.வி. பார்க்க மனம் ஒப்பாமல், வண்டியை எடுத்துக்கொண்டு அண்ணனுடன் வெளியே புறப்பட்டேன், 25 கிலோமீட்டர் பயணித்து "களக்காட்டூர்" என்ற ஊரை வந்தடைந்ததும், வண்டியை ஓரம் நிறுத்திவிட்டு, அந்த ஊரில் இருந்த டீ கடையில் விசாரித்தேன், அண்ணே.. இங்க ஒரு ஈஸ்வரன் கோயில் இருக்காமே வழி? என்றதும்.. பைக்ல வந்தீங்களா? கார்ல வந்தீங்களா? என்று மறுமுனையில் இருந்து கேள்வி வந்தது, பைக் தாண்ணே என்றதும் " இப்படியே மேற்கால ஊருக்குள்ள போங்க தம்பி, ஊர தாண்டினதும் ஏரி ஒண்ணு வரும், அந்த ஏரிக்கரை மேலயே ஒரு ஒன்றரை கிலோமீட்டர் போனா, வழி எங்க முடியுதோ அங்க தான் இருக்கு நீங்க தேடி வந்த கோயில்".

வண்டியை எடுத்துக்கொண்டு மீண்டும் பயணப்பட்டேன், ஊர் எல்லையை தாண்டியதும் அவர் சொன்ன அந்த ஏரி கண்ணில் தென்பட்டது, அங்கு வந்த பெரியவர் ஒருவரிடம் மீண்டும் வழிகேட்டதில் கரையை கைகாட்டினார் "இதோ இது மேல தான் போகணும்". அப்போது தான் அந்த டீ கடைகாரர் "பைக்ல வந்தீங்களா? கார்ல வந்தீங்களா?" என்ற கேள்வியை ஏன் எழுப்பினார் என்பது புரிந்தது, அந்த பாதையில் ஒன்று நடந்து செல்ல முடியும் அல்லது இரு சக்கர வாகனம் இருந்தால் மட்டுமே செல்லமுடியும், கைகாட்டிய திசையில் பயணித்தேன், கரை மீது ஒரு ஒற்றையடிப் பாதை, பாதையை மறைத்தவாறு இருபக்கமும் கருவேல மரங்கள், வண்டி ஓட்டிக்கொண்டே செல்லும் போது சுரீல், சுரீல் என கருவேல மரத்தின் முட்கள் முகத்தை பதம் பார்த்தது, முள்ளுக்கு பயந்து கையை குறுக்கில் வைத்து தடுத்தவாறு வண்டியை கொஞ்சம் கவனக்குறைவாக ஓட்டினால் ஏரிக்குள் விழவேண்டியது தான், அனைத்தையும் கடந்து சென்றுகொண்டே இருக்கையில் ஒரு இடத்தில பாதை முடிவுற்றது, இடது பக்கம் திரும்பிப் பார்த்தேன், ஹா..நான் தேடி வந்த செல்வம் கைவிடப்பட்ட குழந்தையை போன்று தன்னந்தனியாய் ஒரு முட்புதருக்கருகில்!!.


இதோ வந்துவிட்டேன் என்று வண்டியை கரை மீது விட்டுவிட்டு கோயிலை நோக்கி ஓடினேன், 1100 வருடங்கள் கடந்த கோயில், விரிசல் விட்ட சுவர், விமானம் இடிந்து மொட்டையான கருவறை, கல்வெட்டுகளை மறைத்து சுவர் முழுக்க சுண்ணம். யாரும் வராத இடத்துக்கு இவன் யார் புதுசா ஒருத்தன் வந்திருக்கான் என்பதைப் போன்று அங்கு ஆடு மேக்கும் பெண்மணி வந்து எட்டிப் பார்த்தார், கோயில் பூட்டி இருக்கே தொறக்கமாட்டாங்களா? அய்யர் காலையில் மட்டும் தான் வருவாரு, வேணும்னா ஊருக்குள்ள போய் கூட்டி வாங்க என்றார். வார்த்தைகளை காதில் போட்டுகொண்டு கோயிலை சுற்றி சுற்றி வந்தேன். கோயில் சுவர்களை தடவிக்கொண்டே கல்வெட்டுகளில் அந்த பெயர் தென்படுகிறதா என்று தேடத் துவங்கினேன்.


ஆயிரம் வருடங்களுக்கு முன் இந்த கிராமத்தில் இருந்து ஒருவர் தஞ்சை செல்ல விழைகிறார், அவர் இந்த கிராமத்தின் அதிகாரி, பெயர் "காடன் மைந்தன்", அவர் செல்வதற்கு காரணம் இருந்தது தன்னுடைய ஊரில் இருக்கும் கோயிலில் தன் மன்னர் பெயரால் அவர் நலத்திற்காக விளக்கொன்று ஏற்ற அவருக்கு ஆசை, மன்னரை நேரில் சந்தித்து தன் விருப்பம் கூறி அதற்கு அனுமதி பெற விரும்பி காஞ்சிபுரம் அருகே இருக்கும் "களக்காட்டூர்" என்ற இந்த ஊரில் இருந்து தஞ்சை பயணப்பட்டார், யார் அந்த அரசன்? வேறு யார் நம் ராஜ ராஜன் தான்!. அரண்மனையில் அரசனை சந்தித்த அந்த அதிகாரி அரசே "தங்கள் நலம் வேண்டி என்னுடைய ஊரில் இருக்கும் கோயிலில் விளக்கேற்ற வேண்டும்" அதற்கு நீங்கள் அனுமதிக்க வேண்டும் என்று காடன் மைந்தன் ராஜ ராஜனை பார்த்து கேட்க, அதற்கு ராஜ ராஜன் “ ஒரு அரசனான எனக்கு பொதுமக்களாகிய உங்கள் நலம் தான் முக்கியம். எனவே, என் ஒருவன் நலனிற்காக விளக்கேற்றுவதைக்காட்டிலும் ஊர் மக்களின் நலனுக்காகவும், நாட்டு மக்களின் நலனுக்காகவும், இந்த உலக மக்களின் நலனுக்ககாகவும் விளக்கு வைப்பதே சிறந்தது” என்று அவரை சமாதானப் படுத்தி ஊருக்கு அனுப்பி இருக்கிறார் !!.


அன்றைக்கு ஒரு சாதாரண கிராம அதிகாரியால் தென் இந்தியா முழுவதையும் ஒரு குடையின் கீழ் ஆட்சி செய்து வந்த பேரரசனை நேரில் சந்தித்து பேசமுடிந்திருக்கின்றது!, அதுமட்டுமல்லாமல் " தன் நலனை இரண்டாம் பட்சமாக நினைத்து, உங்கள் நலனுக்காகவும், உங்கள் ஊர் மக்களின் நலனுக்காகவும், இந்த உலக மக்களின் நலனுக்ககாகவும் விளக்கு வைக்கவும்” என்று தன் நாட்டு மக்களின் நலத்தின் மீது எத்தனை அக்கறை கொண்டிருந்திருக்கிறான் ஒரு பேரரசன், என்ன ஒரு பண்பு!! தன் மக்கள் மீது என்ன ஒரு மதிப்பு! பாசம்!!


தஞ்சையில் இருந்து தன் சொந்த ஊருக்கு திரும்பிய அந்த அதிகாரி என்ன செய்தார் தெரியுமா? தன் மன்னன் ஆசையாக கேட்டுக்கொண்டதற்கு இணங்க நாட்டு மக்களின் நலனுக்காக தினமும் இறைவன் முன் ஒரு விளக்கு ஏற்ற வாய்பாய் கொடை அளித்துள்ளார்!! அதுமட்டுமல்லாமல் தன் நாட்டு மக்களின் மீது இத்தனை அன்பு வைத்திருக்கும் தன் மன்னன் எந்த குறையுமின்றி நலமுடன் இருக்க வேண்டும் என்று இன்னொரு விளக்கு ஏற்றவும் வழி செய்துள்ளார் அந்த அதிகாரி"!!மன்னன் மக்களை விட்டுக்கொடுக்கவில்லை, மக்கள் மன்னனை விட்டுக்கொடுக்கவில்லை!!.


சுண்ணாம்பு பூச்சுகளுக்கிடயே இருந்த அந்த கல்வெட்டை பார்த்ததும் மனம் கனத்தது, கூடுதலாக ராஜ ராஜனின் இயற் பெயரான "அருமொழி வர்மன்" என்ற பெயரை முதன் முதலாக கல்வெட்டில் கண்டேன், வண்டியை எடுத்துக்கொண்டு மீண்டும் அந்த முள் வேலிகளுக்குள் புகுந்து அந்த ஒற்றை அடிப் பாதையில் பயணித்து ஊரை அடைந்து, விளக்கு வைக்க எண்ணெய்,திரி எல்லாம் வாங்கிகொண்டு, அய்யர் வீட்டையும் தேடி கண்டுபிடித்து அவரையும் உடன் அழைத்துக் கொண்டு மீண்டும் கோயிலை வந்தடைந்தேன், கோயில் திறக்கப்பட்டது, இறைவன் பரிதாபமாக இருந்தார், "வந்த நாள் முதல் இந்த நாள் வரை, வானம் மாறவில்லை, வான் மதியும் மீனும் கடல் காற்றும் மலரும் மண்ணும் கொடியும் சோலையும் நதியும் மாறவில்லை மனிதன் மாறிவிட்டான்"!! மிகவும் நல்ல அய்யர், வரலாற்று ஆர்வலர், தனக்கு முன்பிருந்தவர்கள் கல்வெட்டில் சுண்ணாம்பு பூசிவிட்டதை நினைத்து பெரிதும் வருத்தப்பட்டார், " 50 ரூபா மதிப்புள்ள விளக்கு, தட்டு கூட விட்டு வைக்க மாட்டேங்குறாங்க சார், அதனால தான் தினமும் பூஜை புடிஞ்சதும் இது எல்லாத்தையும் கையோட கொண்டு போய் கொண்டு வறேன்" என்றார், கோயிலின் நிலை குறித்து அவர் பேசும் போது அழக்கூடாது என்பதை மனதில் வைத்து பேசியதைப் போன்றே இருந்தது, நீண்ட நேரமாக அவரிடம் பேசிக்கொண்டிருந்தேன், ஒரு மணி நேரம் கடந்திருக்கும், நல்ல மனிதரை சந்தித்ததில் பெருமகிழ்ச்சி ஏற்ப்பட்டது.


 உங்கள் பெயர் என்ன சார் என்று அவரிடம் கேட்டேன். "ராஜேந்திரன்" என்றார் அந்த ஒலி காதில் பாய்ந்ததும் உடல் சிலிர்த்தது!.
அங்கு விளையாடிக்கொண்டிருந்த நான்கு சிறுவர்கள் கோயிலுக்குள் ஓடிவந்தார்கள், அய்யருக்கு உதவினார்கள், இந்த கோயிலுக்கு தொடர்ந்து வர்றவங்க இவங்க மட்டும் தான் தம்பி", என்றார் இந்த முறை நான் அழக்கூடாது என்று பல்லைக் கடித்துக் கொண்டேன், கல்வெட்டில் "ஊருணி ஆழ்வார்" என்று குறிப்பிடப்பட்டிருந்த அந்த இறைவனுக்கு வாங்கி வந்த எண்ணெய்யில் விளக்கு வைக்கும் படி கொடுதேன், மூன்று அகல் விளக்குகள் எடுத்தார் , மூன்றும் ஏற்றப்பட்டது, ஒண்ணு கொண்டு போய் வெளியே இருக்குற துர்கைக்கு வெச்சிட்டு வாங்க தம்பி என்று கொடுத்தார், வைத்து விட்டு மீண்டும் உள்ளே வந்தேன், தீபம் காட்டப்பட்டது, மனதில் எந்த கள்ளம் கபடமும் இல்லாத என்னை சுற்றி இருந்த அந்த நான்கு குழந்தைகளும் "ஓம் நம சிவாய" "ஓம் நம சிவாய" என்று தொடர்ந்து கூறிக்கொண்டே இருக்க அந்த சிறிய கோயிலில் ஒலி வெளியே செல்லமுடியாமல் அங்கேயே வட்டமிட்டு, மீண்டும் மீண்டும் காதுக்குள் வந்து ஒலித்துகொண்டே இருந்தது, மீதம் இருந்த இரண்டு விளக்குகள் கருவறைக்குள் கொண்டு சென்று இறைவன் முன் வைக்கப்பட்டது, குழந்தைகள் உச்சரித்துகொண்டே இருந்த ஓம் நம சிவாய அதிர்வலைகளுக்கு மத்தியில் இறைவனை வேண்டிக்கொண்டேன், இந்த கோயிலை மிதிக்க ஆசிர்வதித்த இறைவா உனக்கு என் நன்றி, இந்த கோயில் மீண்டும் நல்ல நிலைக்கு திரும்ப வேண்டும், இங்கு மீண்டும் இரண்டு விளக்குகள் ஏற்றப்பட்டுள்ளது ஒன்று " மக்கள் நலன் மீது இத்தனை அன்பு கொண்ட பேரரசன் ராஜ ராஜன் புகழ் சந்திர சூரியன் உள்ளவரை தொடர்ந்து நிலைத்திருக்க வேண்டும்" என்பதற்காக இருக்கட்டும், மற்றொன்று அவன் ஆசைப்படி இந்த உலக மக்கள் நலனுக்காக இருக்கட்டும்!!. என்று வேண்டி முடித்தேன், அவ்வளவு நேரம் அடங்கி இருந்த கண்ணீர் அத்தனையும் மீறி ஏனோ வெளியே வந்துவிட்டது!.

Wednesday, January 8, 2014

முதியோர் உதவித்தொகை திட்டம்

கும்பகோணத்தில் ஒரு நிகழ்ச்சி.

கல்லூரியில் பேச அழைக்கப்பட்டிருக்கிறார் பெருந்தலைவர். போலிஸ் தடுப்பையும் மீறி ஒரு மூதாட்டி வருகிறார். அவர் கையில் சாப்பாடு தூக்குகள் நிரம்பிய கூடை. அங்கு பணிபுரியும் ஆசிரியர்களுக்கு சாப்பாடு கொண்டு வரும் வேலை செய்து வருகிறார் அந்த மூதாட்டி தலைவரைப் பார்த்து,

"அய்யா ... இந்த தள்ளாத வயதிலும் இப்படி கூடை தூக்கி பிழைக்க வேண்டி இருக்கிறதே ... எங்களுக்கெல்லாம் ஏதேனும் செய்யக் கூடாதா" என்று கேட்க,

"ஆகட்டும் பார்க்கலாம்" என்றார் பெருந்தலைவர்.

சொல்லி விட்டாரே ஒழிய காரில் பயணிக்கும் போது அந்த மூதாட்டியின் வார்த்தைகள்தான் கர்மவீரரின் மனதில் வந்து மோதின.எதாவது செய்தாக வேண்டுமே என்று யோசித்த அவர் உடன் இருந்த அதிகாரிகளிடம்,

"இது போன்ற ஆதரவற்ற முதியவர்களுக்கு மாதம் எவ்வளவு தேவைப்படும்" என்கிறார்.

"மாதம் இருபது ரூபாய் கொடுக்கலாம் அய்யா" இது அதிகாரிகளின் பதில்.

உடனடியாக உத்தரவு பறந்தது,மாநிலம் முழுவதும் இருக்கின்ற ஆதரவற்ற முதியவர்கள் எண்ணிக்கை கணக்கிடப்பட்டது.

தமிழகத்தில் "முதியோர் உதவித்தொகை திட்டம்" துவங்கப்பட்டது.